ŞİİRCE /TAŞLAMA
Bir bilinmezin içinde kalmışız.
Yardan yana tabu çok.
Kudretiyle binmiş rüzgar ak saçlara
Açılan ellerde nedamet yok.
Yürür gider gamı sırtında
Yol uzun kurtlar sinsi pusuda
Bulutlar kesmiş ışığın önünü
Yalancı baharlar göz boyar ufukta.
Pir eylemiş hasbam kendini
Bize ulaşmaz saklar fendini
Ağlar sızlar köşe bucak
Üçe beşe bakmaz satar sahte cennetini.
Kim bu şaşkın sorgusuz el koyar malıma
Yiyip bitirir bırakmaz soyuma
Hak revadır der silerken salyasını
Satar ören yerinde üç beş duaya.
İlim irfan dinlemez yazar kendi fennini
Ağzında kutsal kelam, uçkuru belli mi
Konuşur da anlamaz kendi dilini
Duvak takmış bebeye, gelin etmiş dinini.
Hadi gafil çekil kirli ruhuna
Biraz insan yükle edep kaldıysa gayrına
Senin gücün sadece sorgulamayana
Bu eller bizim, geçit vermez soluğuna.
Dilim kolaydır anlayana
Kolum uzundur sarmalayana
Bin derdim olsa ne yazar
Düşer kalkarım da, yürürüm aydınlığa.
Ah ile geçmesin günler
Gözü yaşlı ölmesin ömürler
Bir damlaydı, yağmur gibi gelip geçti
Tadıyla taht kursun gönüller.
Herkes yazar kendi penceresini
Hiç bilmez komşunun perdesini
Aşmı pişer, soğuk mu yanar ayazda
İçi bilinmez ocak, kapısı kilitli.
Yazdım bitti olmuyor, gölgeler sinsi
Doğrusu baş tacı, yanlışı belli
El vurdum ah eyledim, konuştum bin lisan
Canıma can olacak, bulamadım insan.
