SEVGİYLE YEŞERSİNLER
Elbet karanlıklar unutulacak
Toprak misali fısıldayacak yüreklere yeşerecek sevgiler.
Sofrasında ekmek banar gibi
Kazma kürek kaldıracak yıkılanları,
Ya yıkılan kalpler nasıl tamir olacak,
Hangi liman da penceresiz gemilerin dibine dalacak..
Hangi vurgun elveda diyecek geleceğe
Rüyalara mahkûm olmuşken duygular,
Hangi yaşam saygısızca sırtını dönen dönene
Hani çektiğin ağrıları dindirecek neşter…
Gözlerim dipsiz kuyu gibi karanlık
Sabahın ilk ışıklarını istiyorum
Seni ölçüsüz severken...
Bir umut dalında kurumasın
O güller bir çoçuk gibi masum
Çocuklar özgürce oynasın dokunmasın kimseler.
Sevgiyle yeşersinler, umutlarını, yarınlarını yıkmayın
Okusunlar çocuklarımız.
Geleceğimizin umutları çocuklarımız!..
