SEVGİNİN IŞIĞI
Geceleri
Eğer gözyaşlarımın izi kalsaydı,
Karanlığın ortasında
Ürkek adımlarla ilerlerken,
Bilinmeyen yerlerin,
Saklı duygularını
Ve duymadığım,
Sadece hissettiğim
Sevgi,
Senden hatıra bir yıldız gibi
Kalabilseydi göklerde.
Sonra yıldızlar tel tel sinmişse saçlarına,
Kapatıp gözlerini sana sarılacağım
Ve yine bu gece...
Ama bir çift göz vardı,
Güldü mü içten gülen,
Doldu mu pınarlar içten dolan.
Bir çift gözde hapsolmuş,
Uzaklara dalıp gitmenin,
Seher vaktinde,
Güneşin doğuşunu özler gibi,
Gecenin gündüzü beklediği gibi,
Solmuş çiçeğin
Yağmuru beklediği gibi
Gökyüzüne baktığında hasreti,
Denize baktığında, sevgiyi
Görebilirdi;
Hiç bıkmadan,
Usanmadan,
Sonsuza dek,
Sevginin aydınlattığı bakışların...
Yanlızlık işte bu...
Yüreğime gömülmüş dertlerin,
Gözlere yansıttığı an başlattığı,
Hasretin kavrulmuş ateşi,
Masamda duran bir kadeh şarap gibi
Ben olurum,
Sen olmasan da
Sevgin oldukça.
Söyle sensiz geceleri kapsayan,
Ey mavinin örtüsü!
Dönerken gün batımından,
Yüreğim çırpındıkça kafesinde,
Dudağımda kurumuş sözlerin.
Gurbetine terk ettiğin vuslat;
Yürek denen sarayıma,
Gel de bu hasreti anlat.
Kızıllığını terkederken akşam,
O gece varmışız gibi
Geceleri sevgi izinin yansıdığı zihnimde,
Senin bendeki koca boşluğunda yok olurum...
Editör: Suna Türkmen Güngör
