SEN BENİMSİN KADIN
Çapkın bir neşe akarken gözlerinden
Gözlerime
Nazlı kirpiklerin yön verir
Kalbimin ritmine
Bir tatlı telaş ki sorma
Kayboluyorum gülüşlerinde
Bata çıka yol alırken gamzelerinde
Şımarık fesleğen kokuları
Yayılır yürüyüşünden
Endamından baharlar taşar, dökülür dünyaya
Sığmaz kalbim göğüs kafesime
Göze, gönle bir şenlik ki sorma varlığın
Dünyayı unutturur
Firar eder,
Yolunu kaybeder aklım
En büyük nimetimsin kadın
Ziynetimsin göğsümde
Niyetimsin yarınlara dair
Zifafımsın el değmemiş
Dileğimsin Tanrı'dan
Kıymetlimsin
İki cihan mabedimsin
Makberim
Mahşerim
Her şeyim
Sen benimsin kadın
Emeğimde alınterim
Kalemimde mürekkebim
Ayım, güneşim
Göz bebeğim
Sen benimsin kadın
Has bahçemin nadide gülü
Yürek yangınımın külü
Dualarımın en makbulü
Sen benimsin kadın
Varlığında yok olduğumsun...
Varlığında can bulduğumsun
