RÖNTGENCİ MESUT
Yaşadığım gerçek bir hikaye.
Yeni tanıştığım bir arkadaş var, kahveye gelir kağıt oynarız bazen, hep beraber arkadaşlarla toplanıp gezmeye gideriz…
Tabii röntgenci Mesut da gelir. Geziyoruz, kağıt oynuyoruz fakat daha ismini ne ben sordum ne de arkadaşlar söyledi ismini. Sadece röntgenci geldi.
“Hadi gidelim röntgenci” diyorlar, onun için ben de sormadım, ama sizler de bilirsiniz röntgenci kötü bir şey. Çünkü başka birinin evini veya bir yeri gözetleyene röntgenci derler. Bunu ayıp ve kanunen de yasak olduğunu ve cezası olduğunu herkes biliyor.
Birgün bir arkadaşımla yalnız kaldık, muhabbet ediyorduk, aklıma geldi; “Ya, sizin röntgenci gelmedi! Bu arkadaş, gerçekten röntgenci mi?” dedim.
Arkadaşım; “Evet, gerçekten röntgenci, sen bilmiyor musun?” deyince; “Hayır bilmiyorum,” dedim.
“Ama nasıl oluyor da, onun röntgenci olduğunu bildiğiniz halde nasıl arkadaşlık yapıyorsunuz? O, utanmıyor mu? Hem ahlaki bir yanlış hem de kanunen yasak ve bunu bildiğiniz halde arkadaşlık yapıyorsunuz.” demekten de kendimi alamadım.
Arkadaşım bir kahkaha attı ki, bir duysanız sanırsınız uçak geçti. Ben de etrafımızdakiler gibi şaşkınlıkla baktım.
Ve o esnada; o, meşhur röntgenci geldi ve ben de dayanamayıp ona sordum; “Arkadaşım hoşgeldin, sana bir şey soracağım; sana röntgenci diyorlar ama ismini hiç söylemiyorlar. Bir senin ismin ne ve sana neden röntgenci diyorlar? lütfen bu iki soruya cevap verirsen, sevinirim arkadaşım.”
“Evet, ben devlette kadrolu bir röntgenciyim; benim işim bu” diye cevap verdi.
Böyle deyince daha da merak ettim; “Adama bak ya! bir de diyor ki; devletin kadrolu personeliyim.” diye düşündüm.
O ise anlatmaya devam etti; “Ağabey, ben devlet hastanesinde çalışıyorum. Hani doktor der ya; ‘Git bunun röntgenini çektir’ diye. İşte hasta gelir, neresinin röntgeni çekilecekse ben de çeker gönderirim. Bu arada, ismim Mesut; işim gereği röntgenci Mesut diyorlar bana. Gel bir gün hastaneye, bir kahvemi iç, senin de röntgeninin çekeyim ağabey” dedi.
Gülmeye başladım, çok fazla güldüm. Hatta, gülme krizine girdim, inanın!
Editör: Nevin Bahtışen
