ÖZLERSİN SADECE
Oturursun zamanın kıyısına gün akşama vururken
Küçücük saksılarda yaprak yaprak gülümser çiçeklerin
Bir koku sızlar burnunun direğinde
Parmaklarını yakar bitmeye yüz tutmuş sigaran
Gözlerin dudaklarından savrulan dumanı çeker içine
Bir damla gözyaşı
Kirpiklerinin ucundan öperek yanağını
Bir tuz yangınında düşer dudaklarına
Ağlayamazsın
Özlersin sadece
Bir şarkı dolanır diline
Sinkaflı bir küfürün ardından
Bilmeden olan bir şey var mı bu dünyada
Yaprak bile tam zamanında düşerken dalından
Madem değmeyecekti nefesime nefesin
Niye öptün acılarımdan
Soramazsın
Özlersin sadece
Unutmuş gibi yaparsın bir zaman
Saçlarında , ojelerinde renkler değişir
Aynalara her gün yeni bir gülümseme eklersin
İçin kan ağlayarak
Susturursun yastığına gizlediğin el değmemiş isyanları
Anlatamazsın
Özlersin sadece
Her insan alışır zamanla kendi ölüsünü gömmeye
Yüreğini eze eze kendi kıyametine yürümeye alışır
Bir cinayet mahalidir artık vücudun
Bir bedende iki ölü
Ve hep çok parçalı yürekler
Kendine bile anlatamazsın
Gülümsersin sadece
