ONUN ADI BAYRAM’DI
Askerde tanıdım bir delikanlı;
Belli, vardı büyük yarası,
Mahcubiyetti skalası,
Zıpkın gibi
Kara yağız bir askerdi...
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Karışmazdı birilerinin işine,
Konuşmazdı hiç kimseyle.
Bir bana verirdi selamı,
Geçmezdi sormadan hatırımı.
Göz göze gelmekten sakınır,
Önündeydi hep başı.
Devremdi, etmezdi saygıda kusur,
Kimselere yanaşmaz kendi içinde yoğrulur.
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Bir başınaydı hep, edinmedi arkadaş,
Ne mektup ne arayan,
Ne de soranı oldu.
Dağ gibiydi dertleri, yanıyordu ciğeri,
Dert yanmadı kimseye,
Hiç tutmadı bir sırdaş,
Gururluydu yüreği...
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Görev sanki onun için vardı,
Her verileni eksiksiz yapardı,
Cabbardı, çalışkandı,
Bağrına bastığı tek aşkı, vatandı.
Değildi, adı gibi tatmamıştı bayramı!
Gözlerinde hep bir hüzün vardı.
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Olmadı kimse onun farkında,
Koca bir tabur asker ocağında.
Soğumuş hava o gün,
Ayaz vurmuş her yana,
Dereceler sıfırın altında,
Alınmıştı tüm bölük içtimaya,
Dayanamamıştı o asker,
Yığılmıştı oracığa!
O günden sonra tanınmıştı,
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Geldi emir bir gün komutandan,
Bir takım asker istenir bizim taburdan.
Hazırladım listeyi, hepsi birer cengaver...
Mevzubahisse vatan!
Gözler korkuyu görmezdi.
Korkmazlar şehit olmaktan,
O da öyle koştu yürekten...
Adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Geçti günler, gelmez haber askerden,
Nerede bu takım, neden dönmez görevden?
“Operasyon büyük, kolay bitmez”
Dedi komutan.
O an geçti içimden bir yiğit...
Onun adı Bayram'dı,
Gün, onun bayramıydı!
Hayli zaman geçti, izne gidenler gitti,
Dönenler döndü, giderince hasreti.
Operasona gidenlerin gelmez hala haberi!
O sıcak gece, kara haber ah gelmeseydi!
Ayaz vurdu sineye, yüreklerde zemheri!..
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Nasıl bir kızılca kıyamet!
Nasıl bir acı!
Çöktü kara bulutlar tabura,
Tarifi imkânsız, umutsuz sancı!
Mevzide bombalar yağmış,
Kansız hain itlerden,
İlk vurulan yiğidim, uzman çavuş Cüneyt'im,
Yanında bir fidan daha, kopmuş ayağı!
Arşı inletmiş “yandım anam” çığlığı!
Dik başı, onurlu duruşu, taktire şayandı!
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Uğramışlar baskına, gecenin kör karanlığı,
Gelmiş mevzilerimize kadar kansız it sürüleri,
Kopmuş ayağı yiğidimin,
Yetmezmiş gibi
Sıkılmış başına otuz üçüncü mermi!
Onun adı Bayram'dı,
Gün onun bayramıydı!
Toprak o gün inledi,
Beş canımız şehadete erdi!
İsimler belirlendi,
Ah, yüreklerde yangın, yüreklerde boran!
Sağ olsun elbette vatan!
Ama bilsin ki o kahpeler,
Kalmayacak yerde kan!
Vatan sağolsun elbet,
Bir ölür bin diriliriz!
Biz de,
Hepimiz de gitmek isteriz!
Asker doğar her Türk,
Vatan için yaşar, vatan için can verir!
O büyük yürekten biri de o'ydu,
Onun adı Bayram'dı,
Erdi şehadete...
Gün onun bayramıydı!
Editör: Suna Türkmen Güngör
