ÖLÜM O KADAR KÖTÜ DEĞİL
Senin gelip dolaşman için,
Karanlığın arkasındaki bulvarım ben,
Kaderim hologram gibi alnımda,
Göçmen günahlarım sıçrıyor anılarıma,
Sanki kendi gök gürültümü üretiyorum burada.
Oysa yumuşacık bir öpüş gibiyimdir bilirsin,
Kendimi sektiririm yokluğunda,
Gölgelerim ters taklalar atar
Sana kavuşmak için bütün fırsatlarımı kollarım,
Bulutların arasındaki dağlardasın sanırım,
Oysa bir müddet sonra burada bulutlar dağılır,
Dağlar ki, kaldığı yerde kalır,
Sen gene yoksundur...
Sen olmadığın zamanlar,
Kırılganlığından korkuyorum duygularımın,
Hayatın hızına yetişemiyorum,
Yelinde kaçamağım sonbaharın,
İçimdeki yalnızlığım kırbaçlanır,
Yarım kalmışlığımı yaşarım,
Ölüm etrafımda dolanır
O zaman toplanır kalabalık, tahta kutumun önünde,
Topluca namazı, secdesizce...
Biliyorum ki yaşım böylece hiç büyümeyecek,
Artık bütün yoklarım bitecek,
Şaraptan sarhoş akşamlarda,
Şeytanlarım gelmeyecek,
Şimdi zamanım büküldü,
Şimdi ruhum tövbeli burada,
Issız bir ışığa doğru gidiyorum sanki,
Sen olmayınca, ah! Sen olmayınca,
Ölüm, o kadar da kötü değil ki...
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
