KÜLÜNDEYİM BEN
İma da zehir var sözlerde vurgun
Vefasız leblerin dilindeyim ben
Hayat acımasız yüreğim yorgun
Karanlık gecenin elindeyim ben.
Yenik düştüm geçen uzun yıllara
Ben beni bıraktım sürgün kollara
Seyrüsefer oldum tozlu yollara
Vahasız Kerbela yolundayım ben.
Ahd eyledim canı bir beyaz güle
Boş geçen ömrüme doldurdum çile
Varmayı dilerken ulvi menzile
Nice haramîler ilindeyim ben.
Acımasız Zühre düşürdü dara
Ateş oldu günler vakitse yara
Yapıştı üstüme çıkmaz bir kara
Amansız yangının külündeyim ben.
Kuramadım saray oturdum çulda
Fırkatın elinde savruldum yelde
Boğuldum akan bir bulanık selde
Kurumuş ağacın dalındayım ben.
Ceza verir ruhum bana kastı ne
Düşman bulamadım küstüm dostuma
Çiğnediler basıp basıp üstüme
Yılkı atlarının nalındayım ben.
Yunusla karıldım dosta sarıldım
Parça bölük oldum her gün kırıldım
Gönül hanesinde öldüm dirildim
Müebbet bir aşkın kolundayım ben.
