KAHVE FALI
Hani bulutlar, neden benden önce ağlamıyor?
Bu sessizlik içimi ürpertiyor
Bir bilmece gibi zaman, masallardan okunuyor
Hep böyle, sahtelikler mi olacak konumuz.
Dışarda rüzgar, boran
Bense süt liman derin uykularımda
Bu ses beni hep korkutur
Yağsa da kurtulsam bu ızdıraptan.
Hep ileriye bakarken, yakınıma körleştim
Herkes ayrı bir havadan çalıyor
11'Kendi limanıma demir atmalıyım
Pencere önüne oturup, dünyayı izlemeliyim.
Şiirmiş her derde derman; zaman ve mekan
Sanrılar hiç peşimi bırakmıyor, neden?
Yazmakmış, su gibi kanlandıran
Ah! Bir de yüreğimdeki debdebeleri bir yoluna koyabilsem.
Kahve falına baktırdım geçenlerde
Telveler hiç benden yana değildi
Kırk yıl hatırı olmasa, içip afiyetlenmezdim
Kırk yıllık dost gibi dertleşmekti meramım.
