İÇİMDEKİ ÇOCUK
Hala büyütemedim içimdeki çocuğu..
Dizler tutmaz, saçlar oldu bembeyaz..
Mevsim dersen ayaz mı ayaz..
Belki de son olur, gelirse bu yaz..
Ama içimde bir çocuk var ki..
Büyütemedim gitti..
Karıştırır durur mevsimleri..
Bir kararda durmaz..
Bir gün uslu, oynarken anılarla..
Bir gülme tutturur ansızın her yer bahar..
Sanki dünya bir oyun alanı..
Bir gün çelik çomak..
Bir gün evcilik oynar..
Bir bakarsın elinden ne varsa alınmış gibi..
İsyandadır estirir fırtınalar..
Sonra gün olur bulut buluttur gözleri..
Titrer dudakları..
Dokunsam ağlar..
Mahzun bakışları içimi dağlar..
Yüreğime sığmaz kırgınlıkları..
Hem ağlar, hem ağlatır dostları..
Bir gülümsemeyle baksan gözlerine..
Dünyalar onun olur..
İçine sığmaz kanatlanır uçar..
Zamanmış, yıllarmış..
Dünyanın üstü ya da altıymış..
Ne fark eder..
İnsan hangi zamanda..
Hangi mekanda olursa olsun..
Ne hissederse onu yaşar..
İçimdeki çocuk iyi ki büyümemiş..
İyi ki var..
İyi ki içimde zaman zaman koşar, oynar..
