İÇİMDEKİ ÇOCUK
Sarıl hem sıkı sarıl
İçindeki çocuğa
Yüzüne yapışmamış gülüşe
Sarıl
Hem sımsıkı sarıl ne olur sevdiğine
Bak ne bekliyor bizi zaman
Ne dönüyor geri vedasız ayrılan
Söyledim sana
Paslı kilitleri açar sevda sözleri
Düşleri salar özgürlüğe çekiştire çekiştire ellerini
Belki avuçlarında tutuşan hasret söner
Ey asi dağların rüzgârını saçlarına dolayan
Ey göz bebeklerinde ırmaklar doğuran
Gecenin ayazını kuşanan kadın
İliştirme kirpiklerine damlayı
Arala pencereni
Gök dolmaz belki
Ama düşler girsin içeri
Unutma ben kuşlardan dinledim seni
Kuşlardan duydum
Öğrenip de dillerini
Söyle daha kaç kez ölebiliriz
Kaç kez düşeriz dizlerimizin üstüne
Unutma susmayı bilmez ki kuşlar
Papatyalar bile konuşur rüzgârda
Ağaçlar hele o çenesi düşük yapraklar
Hadi bir türkü al diline
Yahut bir şarkı
Sen yeniden anlat aşkı
Sarıl hem sımsıkı sarıl
Hüznü dikme solmuş çiçeklerin saksısına
Bak buralarda öksüz düşlemesem
Islanmasam
Üşümesem sensiz
Küsme sonbaharda solan renklere
Aslında kırılgandır sarı
"Özle" demiştim sana evvelce
İlk şartıdır aşkın
Kaldırıp başını göğe
Batır kirpiklerini mavilere
Sarıl sımsıkı sarıl sözlere
Gözlerinle göğe
Bilirsin vazgeçişler öldürür insanı
Vazgeç demiyorum akşamdan
Vazgeçme sakın ola umuttan
Sulara yaz öfkeni durgun göllerde
Sarhoş akşamlarda
Aşkı tanıyana
Sarıl sımsıkı sarıl sevgiye
Ne kaldı ki geriye
***
Editör: Gülçin Granit
