HEPSİ BU
Parmak uçlarımda yaşamadım hiç hayatı.
Öyle ürkek değil üstüne basa basa,
İçimden taşa taşa yaşadım her anımı.
Yüreğimin kıyısında,
Dilimin ucunda sevmedim kimseyi.
Kalbimin tam ortasında,
Deli dolu,
Bağrıma basa basa,
Ciğerimi söke söke,
Bendimi aşa aşa sevdim.
Adının altını çize çize,
Ağız dolusu bağıra bağıra sevdim.
Hesap kitapla da hiç aram olmadı benim.
Belki de ondandı aldanışlarım, insana
kanışlarım.
Bilmedim, sevginin de nefretin de sahtesini.
Korkakça olmadı,
Ne sevişlerim ne de gidişlerim.
Ve hiç dönüşü olmadı gittiğim yolların.
Adım atmadım, tereddüt ettiğim hiç bir yere.
Üstünü çize çize,
Ardıma bakmadan,
Adını bir daha anmadan
Ve dahi hiç pişman olmadan gittim.
Sorgulamadım, kimsenin ederi ne kadar.
Yargılamadım yaşadıklarını.
İnsan, dedim; düşer, şaşar, kalkar.
Hep yanıltsa da tanıdığım yüzler,
Hep boş kalsa da ellerim,
Ateşe düşse de kalbim,
Yandım, külümü hiç göstermedim.
İkinci yüzlerini görmek acıtsa da kalbimi,
Öğrendim, dedim hayatı ve insanları.
Kaderi yazan kaleme teslimiyetti benimkisi.
Vardı elbette bir bildiği.
Ne dilimde ahım kaldı,
Ne de gönlümde gidenlerden yana muradım,
Yalnızca kendimeydi sitemim.
Dersimi aldım, yürüdüm kendi yolumda
Ve yaşanan, acı tatlı ne varsa
Hapsettim kalbimde bir mezara...
Hepsi bu.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz.
Editör: Bilgi Şakar
