HASRETE SÜRGÜN
İşte bitti..
Olacak olacağına vardı sonunda..
Önce sustum..
Duygularım bir anda taşlaştı..
Güne bir anda karanlık karıştı..
Ben hazırladım, ben getirdim buraya..
Zor olacaktı, biliyordum..
Ama düşündüğümden ağır oldu..
Gökyüzü yarıldı sanki..
Uzun zamandır hava kararmış, bulutlar dolmuştu..
Ha taştı, ha taşacaktı..
Sonra.. Gök birden yarıldı..
Bütün yağmurlarını döktü dünyama..
Bir seldir aldı götürdü yüreğimdekileri..
Kırdı geçirdi bağımı, bahçemi..
Bir daha güneş açmaz bu bahçelerde..
Ne filiz kaldı ne tohum geride..
Şimdi ben bağsız, bahçesiz bir boşlukta..
Adı silinmiş bir bağbanım yollarda..
Hasrete sürgün bundan sonra…
