HALİMİ HATRIMI SORMADAN GİTTİ
Bir yâr sevdim şu Artvin'in elinde
Halimi hatrımı sormadan gitti.
Saçı savrulurdu Kaçkar yelinde,
Bağımda gülleri dermeden gitti.
Dolaşır dururdu yayla yolunda,
Elinde sitili, külek kolunda,
Bal damlardı dudağında dilinde,
Bir kere öpücük vermeden gitti.
Sinesini dağın karından almış,
Yanağını Berta narından almış,
Ateşini soba harından almış,
Benli hayalleri kurmadan gitti.
Gece düşlerime aldım da yattım,
Gündüz hayalini buldum da yattım,
Ağladım, sızladım doldum da yattım,
Rüyasını hayra yormadan gitti.
Rabatlı mevsimler hazandır, kıştır,
Gözümden dökülen hep kanlı yaştır,
Yorganım ateştir, yastığım taştır,
İnce kollarıyla sarmadan gitti.
Editör: Hamiyet Su Kopartan
