FAZLACA
Fark ettim ki bu kentin dört bir yanı limon ağacı,
Sarı bir hüzün; ekşi fakat hoş,
Bir bilge gibi algılamam lazım zamanı,
Fazlaca ölüyor gün sonları.
Kesik kordon.. Kılıksız umacı..
Bu koridor fazlaca loş.
Evliyaca bir tutum.. Dünya sarmal..
Her birimiz nihayetinde,
Toprağa kiracı.
Birinci mezarcı fazlaca zeki ikinciye göre,
Diğerleri ikinciden de akılsız…
En diğeri lazım bana.
En akılsız fakat en bilge olanı,
Riyasız ve rüyasız.
Çünkü sevemiyor insan eni konu beyinle,
Bir kürek irfan lazım ve sonra.
Bir solukta ötelenmek en iyisi.
Ama tüm günahlar Hamlet.
Ve tüm aşklar kazara!
Tüm sevaplar bilinç nüvesi.
Birinci soytarı daha vurdumduymaz ikinciye göre,
Üçüncü ve diğerleri çok kafaya takıyor lodosu.
Lodoslanmak tam bana göre,
Bana fazlaca sarı lazım fazlaca lodos,
Birinci soytarı lazım bana,
Sabaha kadar bir kitabenin başında,
Tam evrilme yaşında.
Bu huni de nola ki başımda,
Bir fıçı Diyojen kurnazlığı,
Kurnada söz pınarı,
Vurmalı muhabbetin ta dibine,
Bodoslama dalmalı şişeye.
Sarı hüznün lazım bana ,
Ey en diğer mezarcı!
En fazla iki ölüp, iki sızıp, iki bayılacağız.
Meşk için seçtiğim rüyalar,
Fazlaca baharatlı…
Sanma ki bir daha ayılacağız…
