DOLUNAY
Zamanın dağarcığında devrini tamamlayan
Küskün gecelerin fecrisin sen
Süsüsün gecenin
Yıldızların feyz aldığı
Güneşin emanetisin geceye
Karanlığı kutsayan nurunla
Varlığından utanır yıldızlar
Sen gülünce
Soğuk geceye korsun
Kimliğini bilmeyen yıldızlara nur
Ezber bozar güzelliğin
Kah hilalsin yarin yüzünde
Kah nakışsın gökyüzünde
En derin sırları fısıldarken gece
Bilmez miyim sır bekçisi olduğunu
Söylenmemiş ne çok söz var
Güzelliğine dair
Yürek titreten
Dile gelecek dize dize...
Kalemimi biledim güzelliğinle
Alabildiğine güçlü artık kelimelerim
Ve... Söndürdüm cılız kelimeleri
İzmaritinde yalnızlığın
Salsam ucu kıyamete dayanır
Tutsam bir nefessin içimde
