CANIM
Bu âlemde, sevdiğiyle kim kaldı ki baş başa
Kural koyan emreyledi açanlar soldu canım
Kamil kani olan zata, tek sözüm yoktu haşa
Her sazını kapan coştu çal çağır oldu canım
Hal hatırdan uzak duran derde sokar başını
Bilinmeyen sırdan, geçte kaybeder sırdaşını
Çok uğraştı yar kazandı, can canan savaşını
Gam leşkeri çeke çeke bel yağır oldu canım
Helal olsun arşa bakıp, parlak yıldız seçene
Kafdağı"na tohum ekip arpa buğday biçene
Leyla derler yar yolunda içip serden geçene
Kerem gibi kül kesmişe çok ağır oldu canım
Bu nası hal asır kuldan kul asırdan mustarip
Dokunma deruni dursun başa iş alma sorup
Baş taşına el sürerek, hal hatır sormuş garip
Yerin kulağı var dersen, kul sağır oldu canım
Şerifoğlu boş adamsan, kim derdi açar sana
Dünya değirmenle aynı çarkı güçlüden yana
Bakıp maldan saymadığın o dünkü ala dana
Boynuz kulağı da geçti tam sığır oldu canım
