CAN YARAM
Yine gece ve yine bölünmeyen sessizlik.
Geceye saklıyorum notlarıma yazmayı seni,
Büyüyor sanki karanlık...
Işığı az yanan sokak lambası kadar yalnızım.
Buz tutuyor avuçlarım?
Hala senin gittiğin gündeyim...
Şimdi yanıyor içim,
Oysa razıydım yalana bile,
Seni bana getirecekse…
İçimden uğurlayamazken seni,
Gel tekrar gel diyemiyorum...
Renksiz sabahlara uyanıyorum.
İsteksiz başlıyorum her bir güne,
Baktığım her yerde izlerin olacak
Ama bil ki her yerde değilsin,
Benim için her yer sensin.
Bunları sana yazdım ama,
Bendeki yaşattığım hayali resimden.
İsmi unutulup terk edilmiş bir şehir gibiyim,
Gittiğin günden bu yana çok değişti bu şehir,
Yorgunum yine bu günlerde...
Ne hayat fazla geldi bana, ne de hayata çok yaklaşabildim.
Yine hep isteyip de yapamadığımız gibi,
İçimizden kopan anlam
Veremediğimiz parçamız gibi,
Sarılamadan yanından gideceğim.
Rengini biraz da olsa açabilmek acıların.
Yokluğunda içimde büyüttüm senli günlerimi,
Daha bir çaresiz ve vazgeçilmez oluyorsun,
Hatıraların silinmiyor düşüncelerinden işte...
Yaşam hiçbir şeyi unutturmuyor bana seni,
Kalbim gülse de yüzüm kesikler içinde…
Sen yanımda olmayacaksın artık.
Usulca uğurluyorum bu gece seni.
Geceme düşen not defterime,
Tıpkı senin de yapmak istediğin gibi..
Terk etmiyorum seni; sadece senden
Mahrum bırakıyorum kendimi.
