BU GECE
Küsmek için vakit geç
Vakit geç ertelemelere
Sıklaştı bak mezar ziyaretleri
Yaşlanmadım yok
Yok daha yaşamadım eksik kalanları
Yok saymalı sancıları
Bu resmi bir ilandır
Sildim tüm küslüklerimi
Yok sayıyorum yüreğimi dayamadıklarımı
Lafazan zaman çalanları
Boş bakanları
Gülüşümü çoğaltmayanı yani
Acımda acımayanı
Çok eskidim ben de zaman da
Çok
Çok yoruldum
Duymayana anlatmaya
Gitmek için vakit geç
Ne varırım düştüğüm yola
Ne kopar köklerim çorakta
Bak üşümüş ayaklarım karsız kışta
Hadi
Dolmuş bak izmarit ekdiğim saksılar
Mevsimidir çiçekler dikmeli
Bize bir bahar lazım şimdi
Bizde nasılsa hasret
Bize sarılmalar sıcağı
Bize umut lazım yine
Yüzünde bir gülüşle
Dedim ya küsmüyorum kendimden başka kimseye
Küsmek geçersiz bir eylem
Yok hükmündedir
Sesini esirgeyen
Kadehime değmeyen
Ekmeğimi bölüşmeyen
İçmiş
Özlememişsem
Bu gece
Ben bahar ettim de içime
Üstelik çorabım delik
Kendimi de katıp sevgine
Küstüm küslüğe
Yok saydım
Var sanıp şımaranı
Bahçede kirpi vardı
Gökte sahtekar bulut
Yüreğimde sen
Derinde sızı
Demedim
Bu aşka muhtaçlığı
İçimde bahar
Ankara’da kıştı
Editör: Suna Türkmen Güngör
