BOŞ SOKAKLAR
Gidenlerin adım sesleri vardı,
Boş sokakta,
Yan yana gömülmüş sözleri parklarda,
Bak dolanıyor dilime,
Yürüsem takılıyorum herbirine,
Kimliği belirsiz sancıların,
Hangi usta sevda onarabilir söyle,
Binlerce düş kırıklığını saklayan.
Bu paslı kilitlerin...
Yollar çoktan ayrılmış birbirinden,
Çoktan ayrılmış yaşanan zaman
Her telinde saçının hasret,
Çoğalarak beni boğan,
Söyle kim beni yalnızlıklara çağıran
Sensizliğe direndim,
Sarp dağların duvağında,
Geçit vermezler bilirim,
Bilirim...
Celladına koşan bir ceylan yüreğim,
Kanar sana, kanar maviye, kanar baharda çiçeklere,
Dolu dizgin sevdanın kederinde...
Okyanuslara döner bir parçam,
Dalgalardan küçük,
Dünyalardan büyük yüküm,
Yanılgıları yıllara taşımaktan,
Olanca özlemiyle yalnız,
Bir sevdadan anlatıyor kuşlar
Şafağa yaslanmış, sabaha tövbeli,
Tövbeli sensiz güne...
Çığlık çığlığa inceden yargısız,
Sözleri uçurum, elleri mavi,
Kimsesiz bir yangın bu yok benden başka tutuşan...
Gerçeğiyle, sevinciyle, anlık,
Her seslenişte haykırışlar dinledim.
Bir akşam gidişini izledim,
Yaralı bakan yalnızlığın açılan kapısından,
Yüzünü gözlerimde aradım,
Artık yaralı bakma,
Ben usandım sevdiğim mevsimsiz yağmurlardan...
