BEN ÖLDÜĞÜM ZAMAN
Gök gürlesin, ben öldüğüm zaman
Çiçekler gözyaşına doyana kadar
Bulutlar ağlasın, bulutlar ağlasın...
Ben öldüğüm zaman!!
Haberimi rüzgarlar duyursun.
Uğuldayan pencereler ağıt yaksın
Söyleyin artık kimse beni
Pencere köşelerinde beklemesin..
Ben öldüğüm zaman!!
Doğmamış çocuklarım kadar
Görünmez, bilinmezim artık...
Mümkünse babam hiç duymasın,
Ötelerde anlasın öldüğümü...
Ben öldüğüm zaman!!
Borçlarımı: gülüşlerimi çalan hırsızlar ödesin..
Mirasımı aç gözlülerin gözüne sokun.
Varsın ben öküz olayım; yeter ki
Bütün iğrenç ortaklıklar bitsin...
Adım verilsin öldüğüm gün
Doğan tüm bebeklere..
Ölümüme bedel birkaç gün daha
Müsaade edilsin kelebeklere...
Annemi tanıyan kadınlar
Kavuşma türküleri söylesin,
Öksüzler sevinsin vuslatımıza....
Ben öldüğüm zaman!!
Sahte gülüşlerden kaçan
Bir yalnızlık şehidi sayın beni..
Ama yine de yıkayın bedenimi
Rahmet rengi siyah bulutlar gibi
Simsiyah yapın kefenimi..
Ama unutmayın! ap'ak, bembeyaz,
Yemyeşil bir diyara gittiğimi..
Mezar taşıma değil, aklınıza yazın
Yalan dünya, fani dünya, bitti dünya
Ben öldüğüm zaman....
