BATAKLIK ÇİÇEKLERİ...
Hiçbir suçtan hüküm giymemiş
Kara damlı mahpuslardır onlar
Pencerelerinde parmaklık yoktur, ama
Taşı bağırlarında kırarlar...
Gayri meşru bir kaderin, kederi gibi
Başını kopardığımız çiçeklerin, dallarıdır onlar
Ölmeden kendi tabutlarına sokulmuşlar.
Kimisi sanki ailesinin pisliğidir
Kimisi kocasının sillesi
Kimisi ihanetin öfkesi
Kimi tuzakların cilvesi
Kimisi paranın sıcak nefesi
Yaşamaya hevesli midir, onlar...
Sanırsın gülerek bakarlar sana
İçki ve uyuşturucuyla harmanlanıp
Beş kat makyaj altında saklanırlar...
Muhtemelen birisi benim bacım olabilirdi
Birisi ise sizlerden birinin
Oysa çok iyi biliyorum ki, çok
Hepsi benim bacımdır, onların
Ve hepsi sizlerin…
İşte şimdi utanarak kapanırım sessizliğime
Utanırım kendi günahımdan
Ben olmasaydım derim, ben olmasaydım
Cinsimin bu vicdansız talebi olmasaydı
Olmazdı bütün bunlar...
Başını kopardığımız çiçeklerin dallarıdır
onlar...
