BAĞ BOZUMU
Hüzün mevsimidir Eylül,
İçimde bir bağ bozumu hüznü,
Üzümlerim gazap üzümü,
Şaraplarımsa gözyaşları,
Sen, güz güneşisin…
Sanki kanadı kırık bir kuş var,
Göğsümün orta yerinde,
Senin yokluğunda yar,
Hüzün mevsimidir Eylül….
Kim bilir
Hangi son duraktır ömrün,
Belki de
Bir şiirin elinden olacak ölümün…
Bağ bozumunda şiirlere düşersin
Sarı yapraklarınla,
Her cümlende bir şiir var,
Hüzün mevsimidir Eylül…
Özenle saklanacaksın,
Unutacaksın üzerindeki emeği,
Senin için dökülen alın terini,
Konuk olup, asilce veda edeceksin Eylül’e.
Turnalar da göçüyor bir bir,
Hüzün mevsimidir Eylül…
Kuytu dağların tenha bağları,
Geziyor mevsimin yorgun rüzgârı,
İnce dallar kırık, dökülür yaprakları,
Eylül’ün hüznü düşmüş dağlara,
Ovalara, mevsimlere.
Hüzün mevsimidir Eylül…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
