AZ MÜSAADE EY HAYAT
Az mola versem yorgunum zira
Biraz dinlensem olur mu hayat?
Dalsam uzun upuzun rüyalara
Yüz yıllarca hiç uyanmasam!..
Hani gerçek sevginin, merhametin
Beklentisiz olduğu zamanlara uzansam.
Eski, küçücük evimizde huzurla uyusam.
Riyakar bu günleri keşke hiç tanımasam!
Her şey az ama öz olsa
Eşya falanda istemem!
Gözüm yok öyle bollukta
Bir yastık, yorgan yeter bana!
Annem olsa saçımı okşayıp uyutsa
Yatarken çalar saati sabaha kursa!
En büyük zenginliğimdi, gülen yüzü!
Beraber uyandığımız mutlu zamanlara…
Babam yatağından kalkıp gelse başıma
“Minik maymunum kalk hadi” dese bana!
Öpücükler kondursa yine yanağıma
Ah uyandırmasınlar beni asırlarca!
Editör: Nevin Bahtışen
