ACI
Ah acı
Ruhumun suskun terbiyecisi
Her umudum yorgun düştü yanında
Kaç sevincim yara aldı
Kaç hayal biriktirdim gölgende görmedin
Eskidi yüzüm sır dökmüş aynalarda
Dilimde sessiz boşluklar
Ötesinde sen varsın
Ah acı
Ah benim yetim yalnızlığım
Koyulaşan hasretin gölgesinde
Gözlerim hüzün pınarı
Hangi sırrın utancını taşıyorsun
Gel beni bana bırak
Sil mazinin izlerini gözlerimden
Ah acı
Her şeyin boş olduğu
Alın yazısının giremediği
Yokluğun ıssız kıyısındayım
Kuşkunun rengine âşık yara izi
Şaşkınlık kahraman gibi dolaşıp duruyor etrafımda
Seninle yavaşlarken zaman
Gün bir andır mutlulukta
Ah acı
Uykum işgal altında
Uzun gecelerden geliyorum
Sarma gözlerine karanlığı
Karıştırma geçmişin küllerini
Bu günün ateşine
Gün gelir elini uzattığın yerde
Beni bulamazsın
Ah acı benim şımarık çocuğum
Açma eski defterleri yeniden
Didikleme hayatımı
Bilirim anda yaşasam
Sen hep yokluğa yolcusun
Bölünmüş duyguların son bulduğu meydanda
O zaman biter yürek kavgası
Gel gör ki geçmiş yakamı bırakmıyor
Ah acı…
