I.
Ölümsüzleri bu tarafa alalım, bayım!
Çok oldu ateş böcekleri göç edeli, yakma istersen sigaranı!
Karanlıktan ve mezarlıktan korkmayanları da alalım şuraya…
Ketenden pankartlara yazılan şarkı sözleri var, tarifi yok İlahi’nin.
Biz insanlar ne çok şey biliyoruz, ne çok şey konuşuyoruz,
Dilsizleri anlayan yok, mahzenler onlar için…
Biz insanlar en güzelini bilenleriz, en değerli olmak için varız,
Bariz olan tüm kâinatın sahipleriymiş gibi attığımız adımlarımız…
Ama bu hayat, ezmek eylemini kutsal kıldı!
Ama bu hayat, ezilmek eylemini kutsal kıldı!
II.
Kum tanesini gören gözünün üstünde hilal var,
Kirpiklerinden akıtmasını bilir çisil çisil yağmuru, Yaradan!
Ağır bir koku sarmış odanı, esvabını, tenini, adı itiraz,
Bana hilali dolunaya döndüren sihrin sahibinden dem vur!
Bana görmenin kimyasından bahset, uzağı yakın kılan kim?
Kimdir savurduğun sözleri bir kâsede damıtıp bekleten,
Sabır ikliminde soluklayan bizleri görüp gözeten…
Ama bu hayat, elemi eksiltmedi mahzundan!
Ama bu hayat, zalimi ayırmadı mazlumdan!
