UNUTUNCA ÖLÜR İNSAN UNUTULUNCA
Sahi kaç kez ölür insan hayatta
Anası ölünce ölür bir yanı
Uzar gece
Isıtmaz hiç bir ateş
Süzülmüş gözyaşını
Yaz günü soğuk mezar taşını
Unutunca ölür insan
Unutulunca
Düşleri kaybolur
Yorgun esen rüzgarlarda
Azalır izi gölgelerin
Silinir sesi boş duvarlardan
Kaç kez ölür insan hayatta
Babası ölünce
Yıkılır dağlarca
Susmayı ezber eder
Arkasız kalınca
Unutunca ölür insan
Unutulunca
Şiir şiir kanamıştır geceler
Türkü türkü titremiş
Hasret hasret yanmıştır
Adı yoksa akşamda
Günde
Mısrada
Yalnızlık düşünce bir ana yoksa
Bir daha olmayacaksa
Solar resimleri
Çürür dokunmuş elleri
İncitmeye korkak elleri
Unutunca ölür insan
Unutulunca
Adı yoksa sevdada
Kavgada
Ölürsem şayet ben de
Bir şiir taksın herkes yakasına
Ezber edip mısrayı
Unutup kalemini
Ki unutulmak üzere yazılmıştır
Her harfe sığınmış
Şiiri ömür saymıştır şairi
Unutunca ölür insan
Unutulunca sevmelerin sıcağı
Unutunca ölür insan sevdayı
Unutulunca
