HATIRLA UNUTMA HER ZAMAN HATIRLA...
Bugün işimin gereği kullandığım makinanın bir teknik hatası vardı onunla uğraşıyordu arkadaş bizde yandan müdahale ediyorduk...
Bayağı uğraşınca arkadaş biraz sabırsızlaştık bu arada...
"Çekil bu yana!" şiddetli bir şekilde arkadaşa diyip makinanın altına uzanıp yapılması gereken parçayla uğraşmaya başladım. Oldu olacak derken işimiz oldu. Anahtarı istedim oraya gelen bir arkadaş, "buyur emi" edip anahtarı uzatırken makinanın bazı yerlerinde yaptığımız yolun malzemesinden var idi ve arkadaş farkına varmadan o malzemeye dokununca gözlerime doldu ilk önce çok şiddetli bir şekilde kızdım. Hemen hatırıma depremzede gardaşlarım geldi..
Kendi kendime, 'ne oluyor sana böyle bir parça üzerine küm dökülünce şiddetleniyorsun ne olur sana akıllı ol!' dedim kendime burada hava öyle soğuk öyle soğuk ki resmen ellerim buz kesildi işimde bitti ve çevreme baktım biraz önce nasıl kızmıştım. Şimdi nasıl da pişmanım çünkü halen aklımda enkâz altındaki gardaşlarımda biz beş on dakika dayanamadık üzerimizde birşey yok onlar, 'canım çıksın nasıl dayanıyorlar?' diye kendime sitem ettim akşama kadar yüzümü yıkamadım ki enkâz altındakileri unutmayayım diye..
Yaşarken bile hatırlamak gerekmiş bir gün kara toprağa gireceğimizi..
Şimdi enkâz altında kalmış depremzede gibiyim ölümüyüm sağmıyım bilmiyorum...
