BİR KİTAP: ELİF / PAULO COELHO
Paulo Coelho benim en sevdiğim yazarlardan biri. Tüm kitaplarını çok severim. Ama nedense, bu kitap için aynı şeyi söyleyemem. Bir şeyler olmadı, oturmadı, idrak edemedim. Yoruldum okurken, amaç neydi, anlatılmak istenen neydi çözemedim. Sevdiğim bir yazarın “nazar boncuğu” oldu artık.
Konusuna gelecek olursak, yazar Paulo Coelho, bilgelik yolunda gelişmesinin durduğunu ve hayatın monotonlaştığını hissettiği zaman tekrar yola çıkmaya karar verir. Yolu Rusya'ya düşer ve Rusya'yı baştan sona trenle kat etmeye başlar. Bu yolculuğunda, Hilal adında genç bir Türk de ona eşlik eder. Hilal, Paulo'nun bir başka hayatında tanıdığı sekiz genç kızdan biridir. Manevi yolculuğunda Paulo bu kızları bulup onlardan af dilemek ve önceki hayatının üzerindeki sır perdelerini aralamak ister. Hilal ve Paulo, Elif'te, her şeyin zamanın ve mekanın dışında olduğu o yerde gerçeği öğrenmeye gittikçe daha fazla yaklaşırlar. Kitap Paulo ve Hilal'in önceki hayatlarında nasıl tanıştıkları, Paulo'nun sekiz genç kızdan ne sebeple af dilemekte olduğu gibi konularda okuyucuyu merakta tutmaktadır.
"Gerçek bilgelik, yaptığımız basit şeylere saygı duymasını bilmektir, çünkü muhtaç olduğumuz yere bizi onlar götürür."
"İnsanlar beni anlayanlar ve anlamayanlar diye ikiye ayrılır. Beni anlamıyorlarsa, bırakırım o insanlar gönlümü kazanmak için eziyet çeksinler."
"Doğduğumuz andan ölene kadar hayatımız sürekli bir yolculuktur. Manzara değişir, insanlar değişir, ihtiyaçlar değişir, ama tren hep ileri gider. Hayat bir trendir, tren istasyonu değil."
