ATACAĞIM ATEŞE NE VARSA
Bir yangın yeri gönlüm benim
Bıktım eski anılarımdan, rüyalarımdan
Atacağım ateşe ne varsa!
Gece gündüz yüreğim yasta
Bata çıka çamurlara , düştüm derde
Kül olmaya az kalmışken
Benim bilmediğim ne biliyorlar ki o cansız hayaller?..
Gökyüzünden firar etmiş bulut
Zamansız bıraktığın yağmurun sırası mı şimdi?..
Ben istekli değilim ki söndürmeye alevi!..
Usandım ağlamaktan, bitmeyen aşktan
Aptallaşan bakışlardan, gözlerimin gece gezmelerinden dönen uykusuzluğundan!..
Bu duman boğabilir alevi
Gökgürültüsü acıyordur belli ki aşka
Ellerim uzanır, közü yelpazeye
Etme kalmasın bir zerre anı der gibi
İşte o eski alınyazımı yok ediyorum
İhanete yakışır bir kül oluş.
Belli ki güzel bir yerdir
Gülmediğin bir yerlere kaçmak
Adım atmadığın dağlar keşfetmek
Vardır yüzmediğin mavi denizler
Arzuların yaşanmadığı kalbi bulmak
Düşünen bir deli olmayacağım en azından
Bu yüzden vuracağım yüreğimde cilveleşen anıları
Daha güzel beynimin boş kalışı!..
Şimdi yaşıyor derinlerimde ölüm
Usanmış bir vücudun, tenine tutunamayacak kadar bitkin
Güneşin kuruttuğu ırmaklar gibi akıyor damarlarım
Tuzlu suya tatlı suyu karıştırmak
Yorulmamak için yaşlı balıklar su yüzüne çıkıyorlar ya !
Böyle bir durum geçmişin ölümü.
Bu ölüm, gün yüzü görmek gibi bir durum.
