YANARSIN!
Ulu bir çınardı sevdam, hal bilmezin elinde kurudu…
Dallarına hüzün kuşları gelip kondu…
Bülbülü feryat figan, gülleri soldu…
Yürek baharı beklerken kışa ayaza durdu…
Sevgiler ölümsüz olmalı yalanına kani oldu…
Beni düşman değil, en sevdiğim vurdu...
Hak bâki olur da göremezsem seni,
Sevgini helâl et, bende fazlaca eğreti durdu...
Sevseydin “Aşk” olacaktım, sevmedin şiir oldum…
Her bir satırına hedef oldum vuruldum…
Gözlerimden katre katre dökülürken yaşlarım…
Bir sana dokunmadı feryatlarım, ahlarım…
Yüreğim ihya olmadan, ikna olmuyor aklım…
Hadi çık gel, kesilsin yerden ayaklarım…
Solum yitik, sonum hiç oldu, görünmez ufuklarım...
Ecel canımı almadan görürsem seni,
Derdini helâl et ahirete kalmasın ahlarım,
Yoksa yanarsın... Yanarsın!
Editör: Betül Eren
