VİCDANSIZ
İçinde birazcık merhamet yok mu?
Güler yüz, tatlı dil, sevene çok mu?
Neden sırt dönersin, yaptığın hak mı?
Bilerek kaş çatar, gülmez vicdansız!
Ahde vefa derler, sadakat ister.
İki güzel kelam gönülü süsler,
Ruhunda var mıdır, sevgini göster?
Merhamet, izana gelmez vicdansız!
Ne sevgiden anlar ne de saygıdan,
Hisleri körelmiş mahrum duygudan.
Asla kurtulamaz hüsran, kaygıdan,
Seven kıymetini bilmez vicdansız!
İki kişiliktir sevgi dediğin.
Sana yar değil mi, zarar verdiğin?
Yeter artık yeter, hakir gördüğün!
Hoyratlık huyundan dönmez vicdansız!
Bak hele, seveni ne hale koydun?
Ne gönlünü aldın, ne hatır saydın.
Sevgimi yıkınca, şeref mi duydun?
Sevene “def ol git” denmez vicdansız!
Umurunda değil, mahsun hallerim.
Uzanmaya korkar, sana ellerim.
Sayende açmadan soldu güllerim.
Gözlerimin yaşı dinmez vicdansız!
Asılan o yüzün bir kere gülse,
Çatılmış kaşların bir ümit verse.
Sevgimden korkmasa yanıma gelse,
Duygularım böyle donmaz vicdansız!
Sivasi neylesin, gönlüne mahkum!
Vefasız bir yarin, ömrüne mahkum!
Sevdiğini dinler, emrine mahkum!
Bu yürek sevmesem, yanmaz vicdansız.
Editör: Nevin Bahtışen
