UNUT ARTIK ONU
Yürek sesidir yankılanan,
Sevginin tohumdur filizlenen,
Yükseltir bizi akçıl bulutlara
Yürek sızısıdır adını sevda koymuşlar.
Dudak büklümünde yanık bir ıslık,
Düşler ormanında yitmiş sevinç.
Cana yetmiş zamansız ayrılık.
Eser hayin bir rüzgâr ezgilerle
Görünmez bir el götürür çorak kıyılara,
Ağır gelir acılar ıssız yüreğe
Hiç gelmeyecekmiş gibi sevgili
Unutmuş seni bu tenha yerde.
Ve sen sevdalı yolcu,
Hazırla kendini yolculuğa,
Bir ocak başında alevlenen ateşlerde uyu,
Yorgun gözlerinde silik kopuk anılar.
Bir odun daha at ocağa,
Ver gizli sevdayı ateşlere,
Anma artık onun adını,
Unut gitsin, o seni unuttu çoktan.
Kimileri kodu gitti bizi hasret yangınlarına
Ayrılıklar büktü belimizi.
Canımız yaralı, düşlerimiz karlı.
Acımasız bir yoldur hayat!
Yürüyoruz dikenler içinde,
Her yanı hüzün, ıstırap.
Gözyaşım döndü nehirlere,
Alınyazımızdır bu çekilecek.
Varsın çiçekler solsun,
Unut artık ayçiçeği gülüşlerini onun,
Gönlünde açmasın nazlı bir çiçek.
