SEVGİ NEREDE?
Hepinizi Bir Dakikalık "SEVGİ" Duruşuna Davet Ediyorum
Zerafetin yerini nezaketsizliğe ve özensizliğe bıraktığımızdan beri tutturamadık kalbimizin ahengini.
Bizim eski moda sevdalı al mendiller Zeki Müren şarkısında yadigar kaldı.
Hani diyordu ya "Bir ucuna işle beni, çiz beni"
Hadi mendilinden, işlemesinden geçtik de...
Artık kumaşlar naylon, sevgiler sahte.
"Tarihe gömüyorum acıyı ve ölümü
Çünkü sen geldin; kumrular geldi
Sen geldin; çöllere yağmurlar geldi
İçim içime sığmıyor
Çünkü hem sen geldin; hem bahar geldi"
diyen şairlerin dizelerinde sevilmek vardı.
Şimdi o günlerden geriye herkese, sevmekten duyulan pişmanlıklar ve dizlerini dövmek kaldı.
"Sen benim" TEK TANE"msin "diyordu birbirine benzeyen birileri.
Seviyor bir tane, içinden bin tane daha çıktı birileri.
Herkes nar gibi.
Oysa kalbimizdeki bir taneyi bin tane yapmak çok daha kolaydı, çok daha güzeldi.
Vefayı unutunca bedenler,
Gönül değil dil olunca seven
Sevgi yalnızca bir film, bir şiir, bir şarkı, bir kadın ismi olunca
Gönüller ömrün kapısında dilenci kaldı.
O yüzden hepimize, bir yudum gerçek sevgiyi tatmak için şimdi çıkmaz sokaklarda adım adım dolaşmak kaldı.
Dilekler ağaçta asılı kaldı.
Mendiller sandıkta basılı kaldı.
Sevmeyi gerçekten bilseydik eğer,
Gördüğümüz düşler yürüdüğümüz yol olurdu
Gerçekten sevebilseydik eğer,
Sarıldığımız kollar sevgimize kul olurdu.
Gönül dilini bilseydik eğer,
Sevginin kokusu buram buram kokardı bahçemizde, dikenler gül olurdu.
Ruh bahçıvanı olabilseydik eğer
Bilirdik ki,
Her çiçek aynı suyla kanmaz
Her çiçek aynı kokmaz
Her çiçek aynı topraktan hoşlanmaz
Her çiçek aynı güneşe bakmaz
Her çiçek aynı rüzgardan korkmaz.
Herkes kendi bahçesinin çiçeğidir, bilirdik.
Biz bir zamanlar ince ince sevmeyi ne de güzel bilirdik.
Şimdi düşünüyoruz gündüz gece
Başımız ellerimizin arasında,
Sevgimiz, kalbimizde yukarıdan aşağıya bulmaca.
Bir tek soru soruyoruz kendimize sadece
"Ne olacak bu halimiz" diye.
Soldan sağa sorular da, sorgular da değişti
İçimizle dışımız yer değiştirince
Eğer bir gönül kumaşına sevgimizi ipekten nakışlarla işlemeyi bilseydik ince ince
Ve tek isimlik.. Hece hece...
Halimiz çok başka bir hal olurdu..
Tek dil, tek vatan, tek yasa buluştururdu bizi.
Bunun adı "SEVMECE"..
