SENİN BEBEĞİN DEĞİL MİYİM?
Biliyor musun sevgilim,
Sen gittikten sonra doktorun verdiği ilaçları almıyorum.
Kızma işte, “Ne olacaksa olsun.” diyorum.
Hem ne anlamı var,
sen gittikten sonra ben hep ağlıyorum.
Düşün, sen yoksun, ben hayalinle konuşuyorum.
Allah merhamet etsin galiba kafayı da bozdum.
Ne zormuş sevip de ayrılmak.
Ne zormuş yakınken dokunamamak.
Ne zormuş “Seni seviyorum” diyememek.
Of of!! İşte bana ne ilaçlarımı almayacağım!
Almayacağım işte! Almayacağım!
Bana ne, evet çocukluk yapacağım…
Hem senin bebeğin değil miyim?
Bana ne senin hayaline bile nazlanacağım.
Bana ne sen yoksan ben de yok olacağım.
Hem kimse bilmesin çocuklarımı bile sana emanet ediyorum.
Biliyorum onları da benim gibi çok seveceksin.
Onun için “Gözün arkada kalmasın.” diyeceksin
Hoşçakal sevgilim, seni çok seviyorum.
Bak sana diyemediğimi hayaline söylüyorum.
“Duymadım, ne dedin gene?” diyeceksin.
Seni seviyorum!!!
“Ne bağırıyorsun ya deli! Karşında sağır mı var?
“Sağır mı var?” diyeceksin.
Of sevgilim!
Biliyorsun işte ben hayal kurmayı bile beceremiyorum.
Onun için kısa kesiyorum.
Seni çok seviyorum…
Evet sevgilim buraya kadarmış,
Gönlümde kal sevgilim,
Gönlümde kal ve de hoşçakal.
Azrail bekliyor hadi ben gidiyorum.
Ömrüm, seni mahşerde bekliyorum.
