SAKLA SAMANI GELİR ZAMANI
Neler saklamıyoruz ki biz, günü ve yeri gelince yeni şeyler yaratmak için.
Hiç bir şeyi atmıyoruz biz.
Biriktirdikçe, biriktiriyoruz, sonu gelmiyor.
Yaratıcılığımız her daim yanımızda.
Bir nesnenin ömrü bitsede, bozulsada biz atmıyoruz onu.
Ben neler neler yaparım bundan deyip evimizin herhangi bir köşesinde yerini alıyor.
Onu da atma, bunu da atma derken.
Yaşadığımız alanlar gitgide küçülüyor.
Farkında mıyız?
Bir biz sığamıyoruz bir yere, başka her şeye yer var!
Bir bize yer yok bir yerde...
Uğraşan biz,
Didinen biz.
Yerimizi bulamayan yine biz....
Zamanı gelince bunu şuna kullanırım, bu parçası buna lazım olur, şuna lazım olur deyip saklıyoruz.
Bazen de bazı İnsanlar aynı atasözünü
biraz değiştirerek insanlar için de kullanıyor.
Şöyle ki:
"Sakla insanı, zamanı gelince lazım olur" diyor
Biraz daha açarsak, yeni tanıştığımız Kişilere günümüzde çok çabuk ısınıp, her bir bilgisini kayıt altına alıp.
Belki lazım olur dursun diyoruz.
Böylece rehberimiz de dolup taşıyor.
Lazım olunca arayacağımız kişilere bir yenisi ekleniyor.
Böylece yine kalabalığa kavuşuyoruz biz.
Günümüzde bu böyle.
Biraz daha incelersek aynı şeyi biz Düşüncelerimizede yapıyoruz .
Lazım olur düşüncesi ile onları da hafızamıza kayıt edip, depoluyoruz.
Bilirkişiler, unutmak bazen iyidir, yeni bilgilere yer açılır tezini savunsalarda, pek az kişi buna kulak asıyor.
Dediğim gibi biz İnsanoğlu, biriktirmeyi çok seviyoruz.
Neler derseniz:
Dert biriktiriyoruz
Öfke biriktiriyoruz
Kin
Mutsuzluk
Hayal kırıklığı.
Liste uzun, gerisini Siz ekleyin.....
Oysa ki tüm bunları, bırakabilsek öyle mutlu ve huzurlu olucağız ki.
Hatta sağlığımıza kavuşucağız belki de...
Olumlu düşünmeyi ve şükür etmeyi de unutmayalım.
Güzel Anlar Sizinle olsun.
Her daim bir umut vardır.
