ÖZLEMEK
Hep bir şeyleri özler yüreğimiz.
Her yaşta ayrı, ayrı.
Belki de en çok özlediğimiz zamanları biz bile kestiremeyiz öyle düşlerimizden çıkarıp da.
Bazen bir güzel sabah kahvaltısını özleriz şöyle köy usulü, bir yarım halka sucukla sahanda yumurta. Yanında bir koca dilim tulum peyniri. Üç dört çeşit zeytin yeşili siyahı içi dolmalısı ya da şöyle küçük, küçük tirilye cinsinden. Bir büyük dilim kaşar peyniri. Yanında da yine bir büyük dilim beyaz peynir. Tereyağı yanında anzer balı bir küçük petek. Demlenmiş Türk çayı ile içebildiğin kadar bardak, bardak.
Bazen bir öğle uykusu özler gözlerimiz. Öyle çok yorulduğumuz zaman ofiste çalışmaktan. “Şöyle bir divan olsa da kestirsek” gibilerden.
Bazen de bir akşam yemeği özler insan. Şöyle kebaplı rakılı doyum döküm meyvesine kadar donatılmış masada. Ya da bir balık ziyafeti en iyisinden balığın cinsinin. Belki de Bafa Gölü kenarında ızgarada yılan balığı.
Belki de bir padişah gibi büyük bir sarayda hükmetmeyi insanlara. İnsanlık anlayışımıza uyuyorsa tabi.
Ama hep işimize gelen tarafından bakarız öyle büyük düşlerimizi özlerken.
Sanki başka hiçbir sorumluluğu yokmuş gibi bir hükümdar olmanın. Haremlerini düşleriz, ziyafetlerini, hükmetmeyi herkese o büyük gücün görevlerini unutarak insanlara. O öyle bir özlemdir ki sarar kıskıvrak insanı. “Ben olsam, ben olsam” diye, diye tatmin ederiz kendi egolarımızı özleyerek öyle bir yaşantıyı.
Bazen bol para özleriz işte “şu kadar milyon bizim olsa” diye. Sanki her zaman mutluluk getiriyormuş gibi.
Belki de bir lüks araba ve yanında bir dünya güzeli sevgili genç kız erkeksek. Kadınsak da bir zengin yakışıklı prens gibi delikanlı.
Hep özler insan işte yaşadığı sürece. Sonu yok özlemenin ama haddini bilerek özlemeli sanki insan. Yaşını, zamanını, çağını ve de en önemlisi gerçekliliğini düşünerek özlemenin.
Hayalde gerekli bazen değil mi özlemlere karışsa bile.
Mutlu olmak için….
Ya da özlemleri düş dünyasında yakalamak için…
Yakalayalım o zaman özlemlerimizi düşlerimizin dünyasında...
Yüreğimizi kaptırmadan, tutsak da olmadan.
Bu günlerde de en çok özlediğimiz huzur değil mi ?..
Adalet değil mi?
Hak hukuk değil mi?
Mutluluk değil mi?
Ne dersiniz!!..
Bazen düşlerde mutlu etmez mi insanları?..
Mutlu düşler kurduran günlerimiz olsun hep. Özlediğimiz …..
Sevgiyle kalın…
