ÖNYARGI
Bir kentte, bir binanın üçüncü katında bulunan evinizin balkonundan yere baktığınızda, bir kişinin elinde bir valizle yürüdüğünü görüyorsunuz. O anda o kişinin bir yere yolculuk yapacağını düşünüyorsunuz. Bu bir önyargıdır. Peki bu adam belki bir yere yolculuk yapmayacak, çarşıdan bir valiz satın aldı, onu evine getiriyor.
Komşunuzun oğlunun birgün değişik bir arabayla evinizin önünden geçtiğini görüyorsunuz. Eşiniz: “Şuna bak, bir de paramız yok diyorlar. Yine arabayı değiştirmişler.” diyor. Bu bir önyargıdır. Sonradan öğreniyorsunuz ki, komşunuzun arabası tamirhaneye gitmiş. Komşunuzun oğlu da, o gün için amcasının arabasını ödünç almış, annesini hastaneye götürecek.
Bir arkadaşınızı telefonla arıyorsunuz. Telefonu açmayıp hemen kapatıyor. Arkadaşınızın sizinle konuşmak istemediğini, telefonu yüzünüze kapattığını sanıyorsunuz. Bu bir önyargıdır. On dakika sonra arkadaşınız sizi arıyor: “Kusura bakmayın telefonu kapatmak zorunda kaldım. Hastanede muayene oluyordum.” diyor.
Bu ve buna benzer örneklere günlük hayatımızda çok rastlıyoruz.
Almanya doğumlu, Nobel fizik ödülü sahibi Albert Einstein: “Önyargıyı yıkmak, bir atomu parçalamaktan daha zordur.” diyerek, önyargıdan kurtulmanın ne denli güç olduğunu dile getirse de, bizler
önyargılarımızı yıkalım. Önemli olan zoru başarmak.
