ÂLEME OLSUN İLAN
Hani insanın modu düşer ya bazen
Hava boşluğunda kanatsız kuş gibi
Hani yok olmuşluk hissedersin ya.
Bazen de vazgeçersin sorgulamadan,
Tutsak günlere inat.
Sonra biri tutar ruhundan,
Var gücüyle silkeler..
"Hayat devam ediyor, aç gözlerini uyan!"
Uyanırsın; şaşkın, biçaredir gözler
Tokat gibi iner gönlüne, keskindir sözler.
Kaçamak bakarsın etrafına endişeyle,
Var mı benden başka duyan diye.
Utanırsın; mahçup, arlı iner bakışların yere
"Hakk'tan başka kimseden umma medet" diye
Aklını başına al der, ikaz edersin.
Gönül hapsine düşmüştür sevdan
Mana aleminde zincirli.
Sonsuzluğa müebbet yemiş, çıkası değil.
Volta atıyor umarsız gönül bağında,
Bağbana eyvallah edesi değil.
Toprak coşkulu...
Neşv ü nema çimler, çiçekler
Hayrandır börtü böcek ve dahi kelebekler.
Her biri ayrı zikirdeler..
Silkelenirsin sonra, uyanırsın uykudan.
Hepsi hülya, her biri rüya.
Beden fabrikanda işler yoğun
Durmaksızın çalışır.
Nizam ve intizam içindedir her biri
Eğmiştir başını, itaatkardır.
Canlı ve dipdiri..
Sevdan özünde, durur sözünde
Hakk içindir nefesler,
Sabit kalsın adımlar O'nun izinde,
Kalmasın içinde hevesler
Lakin rahat vermez vesveseler.
Yüzün dönmüşse özüne
Perde çekilir gözüne.
Veren elin verdiği Hakk içinse
Beklentisi olmaz hiç birisinde
Tebessüm ödülüdür onun.
Kıvrıla kıvrıla akıyor Zaman
Dilimde bitmek bilmeyen aman.
Fısılda rüzgârın kulağına
Kalmasın hiç duymayan
Aleme olsun ilan!
