HOŞ GELDİN
Sen bana ilk defa geldin,
Ben seni ikinciye sevdim...
Mesafeler de özlemden sayılır,
Aradan geçen senelerde...
Bir insanın bakışı hiç mi değişmez?
Hâlâ o aynı bakış,
Aşığım der gibi,
Hâlâ ses tonun ile seviyorsun…
Ben sana hoş geldin, dedim.
Sen bana hoş geldin.
Sanki yıllar araya hiç girmemiş gibi...
Sanki aynı şarkıları dinlemişiz,
Aynı filmlerde gözyaşı dökmüşüz.
Biraz da yaprak, tâbi onca zamanda;
Soğuk gecelerin sıcacık rüyalarında sevişmişiz.
Hayat da eskisi gibi değil ama
Soğuyor insan her şeyden,
Sevmek de yoruyor insanı hayat kadar.
Ama sen geldin,
Yorgan oldun soğuk yalnızlığıma…
Ben sana hoş geldin, dedim.
Sen bana hoş geldin.
Üstünü karaladım vahlarımın senin payına düşenden…
Neden diye, sorma hemen?
Ben galiba ayrı kalmadım, senin ile sevdim içten içten.
Yine de sen, arada sırada nasılsın deseydin,
Özledim seni, yerine alışkanlıktan iyiyim, der geçerdim.
Ama şimdi iyi ki geldin…
Belki de ben seni,
İyi geldin diye seni çok sevdim.
Birini çok sevince ne mi oluyor?
Birden dünya güzelleşiveriyor.
O yüzden ben sana hoş geldin, dedim.
Sen bana hoş geldin...