GÜNLERDEN KAVUŞMAK
Ah!! Uğruna nice ucu yanık mektuplar yazdığım, kaç özlem biriktirdiğimi kendimin bile bilemediği, adı bende saklı adam…
Şimdi aylardan kasım, günlerden ise; “özlem."
Evet, bugünü kendime; “özlem günü” ilan ediyorum.
Nedense, özlemin bir başka vuruyor bugün.
Biliyor musun sevgili?
O yüzündeki benleri bile özledim…
Onlara dokunmayı, onları öpmeyi...
İnsan bir beni bile özlermiş be adam,
Özlermiş işte…
Hasret ateşi onu yakıp küle döndürürken…
Dedim ya sevgili! Bugün, günlerden özlem.
Özlem dolu satırlar da, bu yüzden.
Açtım şimdi penceremi, havayı soluyorum.
Belki bir "umut" diyorum ki; bir kuş kanadına dokunmuşsun da, o kuş ile hasbihal etmişsin de, bana da selam söylemişsindir diye…
Ya da; ne bileyim işte, rüzgara da; “Ey rüzgar, git yarimin kulağına fısılda, o seni çok seviyor" demişsindir diye…
Umut etmek, mutluluk verir tabii, bir an bile olsa. Ama ne kuşlardan selam geldi, ne de o rüzgarlar kokunu bana getirip, beni sevdiğini söyledi…
Bu aralar, postacıya da küstüm, senden ne vakittir bir haber getirmiyor diye…
O da zaten, beni görünce yolunu değiştirip, uzaklaşıyor benden…
Anlıyor, özlemin en koyu deminde kavrulduğumu…
Ne bileyim işte öyle!
Dedim ya; bugün günlerden özlem.
Ve ben, her gün gibi bugün de;
çok özledim seni...
Ellerini diyorum; ellerini özledim!
Bana dokununca, içime ateş düşüren o ellerini…
Şefkat dolu, sevgi dolu, tutku dolu...
Bana ait olduğunu hissettiren, ellerini...
Yani özledim; tarifi yok ki, bunun…
Kıskanıyorum saçının bir telini bile, benden daha çok, sana yakınlar diye…
Öyle…
Biliyorum, saçmalık bu.
Ama aşık adam da, kadın da, mantık ne arar ki sevgili!
Aklım firari…
Özlem desen, o da üşütüyor be!
Hani diyorum; “Başakları büyütmek için özlemle yağan yağmur gibi akan gözyaşlarım, sabrımın mükafatına bir anahtar olur ve kavuşmak yazar mı kaderde?”
Kim bilir?
Duam belli, duyan belli!
Hem yaşıyorsak, umut da var demek değil mi sevgili?
Hem ne demiş Sezai Karakoç usta; “Umutsuzluk yok! Gün gelir, gül de açar, bülbül de öter."
Haydi sevgili! Kasım, ayrılıkların ayı olsa da, sen geliver bugün!
Aylardan kasım olsa da, yüreklerimiz de olsun mu hasat zamanı? Olsun!..
Şimdi, aylardan kasım, günlerden kavuşmak...
