GÖNLÜM TASALI
ıssız, ıslak ağaçlar arasında
kendine yer bulmuş
ebegümeci, kenger, papatya, mor menekşe,
su yürür sürgünlerine.
bense gönül koymam kuşlara
kanatlarından ses verip
uçup giderler maviliklere.
güneş, toprak, su, gök maviliği
tanrısal bir uyum içinde,
benimse gönlüm tasalı.
karmakarışık, bölük pörçük anılar,
yangın yeridir yürek,
arsız duygular kemirir düşünceyi,
kapıp koyvermişim kendimi
asi bir rüzgâra.
solmuş güller yürek bahçesinde,
hazana dönmüş mevsimlerim
ilmek ilmek örülmüş mutsuzluğa
sevimsiz, düşünceler.
gün bitiminde solar gün ışığı,
güneş gider ötelere,
koşup gelir yalnızlık
çöker, harmanlanır tasalı yüreğe.
yabancı bir yağmur gibi
çekip gitmiş sevgili uzak diyarlara,
hangi öyküde kaldı sevda?..
nasıl çiçeklenecek tasalı gönlüme
tüneyen sevda?..
ne zaman sevince dönüşecek
gülüşlerim?..
akar gider gözyaşım,
el değmemiş güller üstüne.
