GÖNLÜM ACIYOR HAFIZ!.
Gönlüm acıyor Hafız!.
O’nu düşününce içime bir hançer saplanıyor
Sanki hırçın dalgalar keskin bir bıçak gibi yüzüme vuruyor..
Bütün duygular alabora..
Yüreğim aklımı derdest ediyor..
Biliyorum;
Ben o’na ağlarken, o başkasının gülüşünü seyrediyor
Toprak oluyor, su oluyor, deniz oluyor..
Dağlardan savrulan kekik kokusu olup genzime doluyor..
Sonra;
Boğazıma bir el sarılıyor
Özlemi beni boğuyor Hafız boğuyor...
Umudum acıyor Hafız!..
Sesi, gülüşü, duruşu aklıma mıhlanıyor
Bedenim arafta kalıyor..
Aklım UNUT diyor, yüreğim UMUT diyor
Sonra;
Sabaha karşı teheccüt vakti duam oluyor..
Gurur’um, onur’um vicdan’ının ayaklarına kapanıyor
Başka bir şey istemem, sesin gelsin, esen yel’de kokun gelsin yeter diyor!
Sabahın seheri benim karanlığım oluyor
Gözlerim perdesini yine O’nsuzluğa açıyor...
Hayallerim acıyor Hafız!..
Biliyorum yollarımız hiç kesişmeyecek
O sessiz, ben O’nsuz yıllar böyle geçecek
Olsun be Hafız...
Ben onu hayâl ederken..
Güneş batıdan doğuyor, Çöle yağmur yağıyor..
Kış günü Papatya’lar açıyor..
Bütün imkansızlar imkanlanıyor..
Sonra;
Hasrete bürünmüş bir karabasan beni uyandırıyor
Yine Kirpiklerim yangın saçıp, gözlerim yaşıyla söndürüyor...
Yüreğim acıyor Hafız!..
Bu CAN bir gün ölecek
-Ve O bunu hiç bilmeyecek...!!!
