GİDİYORUM BU ŞEHİRDEN
Çöpü karıştırıp umduğunu bulamayan
Kediler gibi gidiyorum bu şehirden...
Nefretle kirlenmiş bir kalbi terkeden
Sevgiler gibi gidiyorum bu şehirden....
Alemin bülbül dediğine karga diyen
Herkese benzemediği için damga yiyen
Sonunda akıl hastanesinden firar eden
Deliler gibi gidiyorum bu şehirden ...
Kenar mahalle kenarında otobüs bekleyerek
Kibirli gökdelenlerin yanından süzülerek
Sırtım yere gelmesin diye büzülerek
Pehlivanlar gibi gidiyorum bu şehirden.,.
Belki yenemedim ama yenilmedim de
Bu şehri sevemedim ve sevilmedim de
Solan gençliğimi bırakarak geride
Yorgun ve dargın gidiyorum bu şehirden...
Yitip giden umutlar kaldı elimde
Kamyondan fazla yük var kalbimde
Formalite gülmeleri bırakıp albümde
Kızgın ve kırgın gidiyorum bu şehirden ...
Varsa birkaç güzel anı o da çocukluktan
O zamanlar habersizdik puşttan, kancıktan
Adam rolünde cümle alem yalancıktan
Seyretmeyi bırakıp gidiyorum bu şehirden...
Göçmen kuşlar! gittiğiniz yöne bir iz bırakın
Ardınızdan gelmek isteyen var, aşağı bakın
Bir diyar seçin uzak olsun, istemem yakın
Bir daha dönmeden gidiyorum bu şehirden...
Saf yanım kalmadı bu şehre kanacak
Kimbilir artık kimin umutları solacak
Aklım annemin mezarında kalacak
Fatiha okuyarak gidiyorum bu şehirden ...
Ey bu zalim şehre ümit besleyen garip
Bil ki gülenler ayrı, ağlayanlar ayrı grup
Sen de olacaksın gözyaşı ile muzdarip
Birgün gideceksin benim gibi bu şehirden ....
