ESKİ KANDİL GÜNLERİNİ ÖZLEMEK
Bizim çocukluğumuzda kandillerde annelerimiz ya da büyük annelerimiz hamur pişirir, helva yapar komşularımıza dağırtırlardı.
Dağıtma işi genelde çocuklara kalırdı.
Böylece herkesin bir katkısı olurdu.
Hangi kandil günü ise ona ait özel bilgiler anlatılırdı, hangi ibadetler yapılır ne için dua edilir, tüm bilgiler gerçek ve samimiydi.
Sabırsızlıkla akşam beklenir ve hep birlikte dua edilirdi.
Öncesinde hangi dualar okunacaksa onlar çabucak öğrenilirdi.
Değerliydi o anlar.
Zamanla bunlar pek kalmadı şehirlerde. İnsanlar zamansızlıktan şikâyet edip dururken bir çoğu çoktan unuttu bile tüm bunları.
Günümüzde hayatımızı güya kolaylaştıran teknoloji sayesinde ona da çare bulundu.
Adı SMS olan bu buluş, hem pratik hem de yakınlarımız hatırlanmış oluyor yani bir nevi âdet yerini bulmuş oluyor.
Âdet yerini buluyor bulmasına da eskisinin yerini tutmuyor, olmuyor.
Eskiler ne bilgililermiş meğer.
Böyle anlamlı günlerde onları hatırlamak çok anlamlı ve değerli.
"İnsan insanı ya bilgili yaparmış ya da cahil." sözü burada anlam kazanıyor.
Yeni teknolojik çağa biz sevinsek de bazen oturup düşünmüyor değiliz.
Hakikaten daha mı iyi?
Yoksa kısım, kısım mı?
Herkesin fikri vardır mutlaka.
Herkes de kendince haklıdır.
Bugün kandil ve değer verdiklerimizi hatırlayıp arayalım. Kandillerini kutlayalım.
Büyük, küçük demeden arayıp dualarını alalım. Az da olsa eski günleri hatırlayıp hatırlatalım.
Bir şey yapıp dağıtmasak da olur, malum günümüzde virüs konusu var o var şu var, var da var. Biz dert çoğaltma konusunda çağ atladık neredeyse. Ya iyilik?
Bugün güzel söz söylemek de yeterli olur, emin olun...
Çocukları sevindirmeyi unutmayın.
İnsan gurbette olunca daha mı çok özlüyor acaba eski günleri?
Hayırlı kandiller
Rabbim dualarınızı kabul eylesin inşallah.
