BU KIŞ DA GEÇER
İçim tütüyor,
Bu kış da çetin geçecek.
Bozulmuş beyazın örtüsü:
Gidenler var, ayak izlerinden belli.
Kalanlar yüzleşecek, kalanlar üşüyecek.
Buz tutacak hüzün,
Mevsimin dalları yüklü.
Silkelesem ağaçları kökünden,
Dökülse sayfalarca,
Kâğıt demlik olsa bana,
Ben kâğıda dem.
İçsek, dertleşsek...
Gece geçer mi?
Geçirsem ayağıma çetiğimi,
Uzansam çağla yeşili yıllara,
Atsam antikacıdan alma pikabıma
Yazdan kalma hit bir parça,
Dolasam boynuma son moda şal,
Sesini de açsam sonuna kadar,
Kaptırsam gençliğimi deli dolu ritmine...
Gece geçer mi?
Geçer!
Tüte tüte gece de biter,
Bu kış da geçer.
Bakmayın içimin tüttüğüne,
Küllenmedim ben,
Yakmadım hiçbir şeyi.
Pikabın sesini kıstım biraz.
Kıvrıldım bembeyaz
Kardan adamın zeytin gözlerine.
Geçti.
Birazdan simitçi de geçer
Günün en taze vaktinden.
Editör: Hamiyet Su Kopartan
