BENİ BİR DAĞLAR ANLAR
GÜL SENİN OLSUN
Gel dağlar seninle değiş edelim
Yelini bana ver kar senin olsun
Yüküm ağır yolum uzun neydelim
Elini bana ver tur senin olsun N. P. HASBUTÇU
Dağ başında yeller eksilmez ama,
Karlar bana kalsın yel senin olsun!
İnanmışlar yükü yüksünmez ama,
Turum bana kalsın el senin olsun! PİR-Î FÂNİ
Benim derdim çoktur dağları aşar
Taşımaz bedenim yüreğim şaşar
Duygularım gözden yaş olur düşer
Selini bana ver gür senin olsun N. P. HASBUTÇU
Bu fani âlemde dertsiz baş var mı?
Hakk’a teslim olsa yürek şaşar mı?
Özündeki seller gözden taşar mı?
Gürüm bana kalsın sel senin olsun! PİR-Î FÂNİ
Kuşlar pervanedir göğünde uçar
Bağrı yanık suyun dağında içer
Rengarenk çiçekler bağında açar
Alını bana ver mor senin olsun N. P. HASBUTÇU
İçimdeki canlar saldırmaz kuşa,
Sularımdan içen aldırmaz taşa!
Envai çiçekler meyletmez kaşa,
Morum bana kalsın al senin olsun! PİR-Î FÂNİ
Evsize yurtsuza olursun mesken
Nice kurda kuşa verirsin iskân
Senden alâ başka varmıdır mekân
Dalını bana ver ser senin olsun N. P. HASBUTÇU
Bize sığınanda kimlik bulunmaz,
Sağında solunda cinlik bulunmaz!
En çetin yolunda hinlik bulunmaz,
Serim bana kalsın dal senin olsun! PİR-Î FÂNİ
Peygamber durağı ocağı sensin
Bağrına saransın kucağı sensin
Dünyanın dengesi sancağı sensin
Gülünü bana ver yâr senin olsun N. P. HASBUTÇU
Pir-î Fâni der ki; Hira bendedir,
Âlemlere rahmet, çıra bendedir!
Arşa mukavemet sıra bendedir,
Yâr’im bana kalsın gül senin olsun! PİR-Î FÂNİ
