BEN GİDİYORUM
Evimi barkımı arkamda koyup
Bir meçhule doğru ben gidiyorum.
Kınamasın kimse demesin ayıp
Yurdumu terk edip ben gidiyorum.
Kalın dense kalacak bir yuvam mı var
Bekleyin deseler durağım mı var
Eşiğim yıkılmış çatlamış duvar
Üstüme çöker diye ben gidiyorum.
Çocuklar okul ister, okul kalmamış
Korkudan titriyorlar moral kalmamış
Sıra yok, öğretmen yok kimse kalmamış
Cahil kalmasın diye ben gidiyorum.
Üşüyor balalarım hergün ayazda
Anaları gözü yaşlı daim niyazda
Umudumuz aylar sonra gelecek yazda
Balam donmasın diye, ben gidiyorum.
O gece deprem ile devranım döndü
Neşe dolu yuvama baykuşlar kondu
Tandırım yıkıldı, ocağım söndü
Bir sıcak aş peşinde ben gidiyorum.
Bırakıp gitmek çok zor, billenler bilir
Evi, barkı, işi, aşı tükenen bilir
Ben bilmiyem çaresini büyükler bilir
Çarem kalmadı gardaş ben gidiyorum.
