BABAM
Baba olmak var ya,
Rüya göremediğin gecelerde
Sancılı karabasanlarla sarmaş dolaş olmak gibidir.
Göremediğin gözle çizmektir yaşamı.
Hıçkırığın devleştiği boğazdan.
Minik, minicik sevgi akıtmaktır yarına.
En derinlere,
hava boncuğu taşımaktır nefessiz.
Ayazın yaktığı gecelere ateşşiz sıcaklık,
Ağustosa perde çekmektir esmerleşen
tende.
Baba olmak var ya,
Bir yudum aş uğruna,
Kan merkezleri kapısında müşteri beklemektir
çaresizlikte...
Yorgunluklarla dost olup
İlmek ilmek örmektir bitik bedeni.
Sarmaktır,
sarılmaktır.
En öfkeli anında,
İnmektir bir akşamın sedasında gözlere.
Baba olmak var ya.
Hiç tatmadığı duyguları,
Eski bir bohçaya sarıp, sunmaktır ocağına.
Sırtlamaktır habersiz kederleri.
Yerine yatmaktır, demir mitilde.
Suyuna kaşık atmaktır çelimsiz aşın.
Mecbur kalmadan sırtlanmaktır sancıları.
Baba olmak var ya.
Her gün yeniden büyüyebilmektir.
Yeniden savaşmaktır çıkmaz sokaklarla.
Her gün kavrulmaktır, acıyla.
Ve,
Hergün kendini dışarda bırakıp,
Kapı eşiğinden yine gülümsemektir sana.
